อุทาหรณ์สอนใจเก้ง ฉบับที่ 5
งานอดิเรกของพวกเราตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงปัจจุบันคือ การรับจ้างเป็น Dancer ตามงานต่างๆ
ที่บอกว่าเป็นงานอดิเรก เพราะเป็นงานที่เราทำเอาสนุก ได้เงินมากบ้างน้อยบ้าง การกุศลบ้าง แต่เราก็ไม่ซีเรียส และถือเอางานนี้เป็นโอกาสดีที่จะได้พบปะสังสรรค์กันในกลุ่มเพื่อนสาวมากกว่า
โดยแทบทุกงานอีกอล์ฟจะเป็นคนดิลมาให้ ......งานนี้ก็เช่นกัน
โจทย์คือ งานเลี้ยงขอบคุณลูกค้าของบริษัทผลิตหลอดไฟแห่งหนึ่ง ตีมงานคือ "Go To The Future" ต้องการความอลังการณ์ ขอพรอพเยอะ แน่น เต็ม ปัง ด้วยงบประมาณถึง....3000 บาทไทย!!!
กอล์ฟรับงานมาบรีฟเพื่อนๆเพื่อ BrainStorm หารูปแบบการแสดง หลังจากถกเถียงกันข้ามวันข้ามคืนเพราะเป็นโปรเจคระดับหมื่นล้าน ก็ได้ตีมการแสดงที่ลงตัวที่สุดคือ "Alien" โดยอีกอล์ฟให้เหตุผลว่า นอกจากเข้ากับตีมงานแล้ว ยังเหมาะกับงานเลี้ยงขอบคุณลูกค้า ซึ่งน่าจะเป็นบรรยากาศของความสนุกสนาน
ถึงวันจริง
ทุกคนไปถึงงานพร้อมกันตอน 4 โมงเย็นเพื่อบล็อคกิ้ง พอเดินถึงห้องจัดงาน เราก็พบกับการตกแต่งทั้งในงานและเวทีที่ดูสุดแสนจะ Future....ทั้งห้องเต็มไปด้วยดอกไม้นานาพรรณ พื้นเวทีปูด้วยพรมแดง มีโพรเดี้ยมไม้สีเข้มตั้งอยู่ริมขวา ด้านหลังเป็นผ้าสีครีมขึงตึง มีตัวอักษรตัดโฟมหลากสีโง่ๆแปะว่า "ขอขอบคุณ"
พอบลอคกิ้งเสร็จเราก็เดินกลับมาห้องแต่งตัว
ช่า : นี่มัน Go to the future ตรงไหนวะ?
คิม : กอล์ฟ...
กอล์ฟ : ก็เค้าว่ามาแบบนี้ อีดอก
ช่า : กุนึกว่างานเลี้ยงน้ำชาสมาคมแม่บ้านทหารบก
กอล์ฟ : เอาน่ะ.... มาดูความเป็นอนาคตตรงนี้ดีกว่า
แล้วนางก็ยกกระสอบถุงเสื้อผ้าที่เอามาให้เพื่อนๆขึ้นมาแล้วเทลง แต่สิ่งที่ไหลลงมาแทบจะเรียกไม่ได้ว่าเป็นเสื้อผ้า มันคือบอดี้สูทรัดฟิตทั้งตัว ดูเหมือน Britney Spears ใน MV Oops!...I did it again แต่เป็นสีเงินเลื่อมเมทัลลิก ซึ่งดูเงาผิดธรรมชาติมากๆ
ช่า : คือต้องใส่แบบนี้เต้น...?
กอล์ฟ : ใช่ แล้วต้องทาหน้าสีเดียวกับชุดด้วย
คิม : .......คิดนานมะ?
กอล์ฟ : ไม่นานเท่าไหร่...ใส่ซะ ดูไซส์เอา ตัวใหญ่สุดนั่นของกุ
พอพวกเราแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จ นั่งรอซักพักก็มีคนมาเรียกให้ไปสแตนบายหลังเวที
คิม : กุว่ามันฟิตมากเลยว่ะ
กอล์ฟ : ตูดมึงใหญ่เองคิม
หยก : ไม่ว่ะ...ฟิตจริงๆ
ช่า : อีกอล์ฟ มึงไม่ใส่กางเกงในเหรอ?
กอล์ฟ : อีดอก ใส่....ให้กุออกไปโชว์งูเหรอ?
ช่า : แล้วทำไมตูดมึงไม่เห็นขอบกางเกงในเหมือนพวกกุ
กอล์ฟ : ความลับย่ะ
ช่า : แน่ะ...อีนี่เอาสวยเข้าตัวอีกละ
หยก : พวกมึงคะ....มาดูอะไรนี่
อีหยกแง้มม่านเพื่อดูหน้าเวที พบว่าแขกที่นั่งอยู่ ยิ่งโคตรอนาคตกว่าการตกแต่งของงาน แถวหน้าเป็นที่นั่งสไตล์หลุยส์เบาะสีครีมของบรรดาท่านประธานซึ่งเป็นกลุ่มผู้สูงอายุที่ฝ่ายชายผูกไทด์ ฝ่ายหญิงตีโป่ง ด้านหลังเป็นโต๊ะจีนกลมเรียงรายกันหลายสิบโต๊ะ แต่ละโต๊ะประกอบไปด้วยพนักงานที่แต่งตัวและมีสีหน้าเหมือนพึ่งออกมาจากห้องประชุมช่วงเย็น
ช่า : ชัดละ....นี่แม่งงานแต่งสัสๆ
ทีมงาน : น้องๆที่จะโชว์เอเลี่ยน สแตนบายครับ
กอล์ฟ : พวกมึงป้ะ.....ถอยไม่ได้แล้ว พวกเราเป็นโปร จะแขกไงก็ต้องเต้น รีบเต้น รีบกลับ แล้วไปแดกเหล้าต่อ.....โอเคมะ
ทุกคน : เออ....
กอล์ฟ : โกค่ะ...
พวกเราขึ้นไปบนเวทีและเริ่มการแสดงท่ามกลางความงงงวยของบรรดาคนที่อยู่ในงาน โดยเฉพาะหมู่มวลท่านประธานแถวหน้า ที่ทำหน้าเหมือนเหม็นสะตอตลอดเวลา แต่ด้วยความมหัศจรรย์ของตุ๊ด พลังเซเลอร์มูนของเรายังมีฤทธิ์พอที่จะทำให้แถวหลังๆกรี้ดกร้าดมีอารมณ์ร่วมอยู่บ้าง
ระหว่างที่เรากำลังจะยกอีคิมขึ้นบ่า....อยู่ดีๆก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น
มีพนักงานตุ๊ดกับชะนีที่เดาว่าเมา วิ่งมาจากทางโต๊ะจีนด้านหลัง แล้วเริ่มเต้นหน้าเวทีด้วยท่าที่ป่วงโลกสร้างเสียงหัวเราะฮือฮาจากคนด้านหลัง อีกอล์ฟเห็นดังนั้นก็หันมาทางเพื่อนๆและพยักหน้า เป็นสัญลักษณ์ว่า "สู้อีดอกนั่น"
พวกเราบวกไลน์เต้นลงไปอีกห้าเท่าเพื่อดึงความสนใจกลับ ตุ๊ดหน้าเวทีเองก็รัวสเตปต้านเราเช่นกัน คนข้างล่างเริ่มเฮฮาออกเสียงโห่เชียร์ การต่อสู้ดำเนินต่อไปเกือบสองนาทีจนเพลงจบ ตุ๊ดทั้งบนและล่างเต้นกันเหมือนจ้างมาสามล้านห้า.....เหนื่อยชิบหาย
พิธีกรขึ้นมาบนเวที
พิธีกร : และนี่คือการแสดงชุด Alien คร้าบบ!!!
เสียงตบมือเปาะแปะ พวกเรากำลังจะเดินลงจากเวที
พิธีกร : น้องอย่าพึ่งลงครับ....คือพอดีเมื่อกี้ ท่านเอกชัย(ท่านประธาน) ชอบการ Battle ของน้องกับพนักงานข้างล่างมาก ท่านจึงอยากให้มาแข่งกันอีกซักยก ไหวมั้ยครับ
พวกเรา : (ยืนหอบ).......
พิธีกร : อยากดูมั้ยคร้าบบ (หันไปหาคนข้างล่าง)
มีเสียงตะโกนอยากดูๆที่ดังกว่าตอนเต้นเสร็จ ตุ๊ดที่แข่งกับเราเมื่อกี้เดินบิดตูดขึ้นมาบนเวที นางเป็นตุ๊ดผอม ผิวคล้ำ และดูเหมือนไม่รู้จักนวัตกรรมที่ชื่อว่าโบท๊อคซ์ นางเดินมาหยุดหน้าเวที มองมาทางพวกเราและเบะปากเป็นรูปสระอิใส่อีกอล์ฟซึ่งมองนางอยู่
มีเสียง "ชวิ๊งง!!" และประกายไฟเกิดขึ้นในอากาศ
กอล์ฟ : กุเอง...
ช่า : อีกอล์ฟ...
กอล์ฟ : อย่าห้าม
ช่า : เปล่า...จะบอกว่าเอาใหญ่ๆ
คิม : เอาให้ชนะ
กอล์ฟ : อย่าห่วง...กุไม่มีวันแพ้อีหางเครื่องบ้านนานี่แน่ๆ
แล้วนางก็เดินออกไปกลางเวที ฝั่งซ้ายคือตุ๊ดบ้านนาในชุดพนักงานออฟฟิส ส่วนฝั่งขวาคืออีกอล์ฟในชุดเลื่อมสีเงินเมลทัลลิก บนใบหน้าทาสีเดียวกัน ขนาดของพวกนางเหมือนเด็กแอฟริกาขาดสารอาหาร ที่ยืนหาเรื่องกับซูโม่หญิงบวมเกลือ
ทั้งสองมองหน้ากันเหมือนมีใครซักคนแย่งผัวจากอีกคน
พิธีกร : มิวสิคมา!!!
อินโทรเพลง Buttons ของ Pussycat Dolls ขึ้น
(เพื่ออรรถรส.... http://www.youtube.com/watch?v=VCLxJd1d84s โปรดเปิดฟังระหว่างอ่าน)
เป๊ง...!!
ตุ๊ดบ้านนาเริ่มโจมตีด้วยการเดินนวยนาดมาหน้าอีกอล์ฟและเลื้อยซ้ายขวาหน้าหลังไปรอบๆอย่างเสียสติ อีกอล์ฟโต้กลับโดยใช้ประโยชน์ของ Physical อันผอมตรงของฝ่ายตรงข้าม นางเลื้อยกลับด้วยลีลาระดับโคโยตี้พัทยาและมโนว่าตุ๊ดบ้านนาคือเสา
เป๊ง...!!!
ตุ๊ดบ้านนาเห็นท่าไม่ดี รีบเฟดตัวออกแล้วหันไปเล่นเซ็กส์วิตถารกับโพรเดี้ยม นางโยกขึ้นลงอย่างมีอารมณ์เรียกเสียงฮือฮาได้พอสมควร อีกอล์ฟดึงความสนใจกลับด้วยการเลื้อยลงพื้นและคลานไปร่วมรักกับลำโพงอย่างหื่นกระหาย
เป๊ง...!!
ตุ๊ดบ้านนาเริ่มหมดมุข นางนอนหันก้นเข้าเวทีแล้วเอาขาชี้ฟ้า กางออกกางเข้าโดยไม่สนใจจังหวะเพลง แต่นางทำสำเร็จ เพราะเป็นอีกครั้งที่สามารถเรียกเสียงโห่ร้องจากผู้ชมได้ อีกอล์ฟตัดสินใจใช้ไม้เด็ด นางยืนขึ้นและย่อลงต่ำอย่างรวดเร็วสองรอบ รอบที่สามพอใกล้ถึงพื้นก็เซอร์ไพรส์ด้วยการสลับฉากมานั่งยองๆโดยแหกขาอ้าHeeไปทางผู้ชม เด้าเด้งขึ้นลงอย่างบ้าคลั่ง และ...
แคว้ก...!
ไม่มีใครได้ยิน ไม่มีใครได้เห็น เพราะนางหันตูดเข้าเวที แต่พวกเราเห็น....บัดนี้บอดี้สูทรัดตูดของอีกอล์ฟได้ปฎิเสธที่จะยอมรับท่ายากอีกต่อไป นางจึงเริ่มทำลายตัวเองด้วยการฉีกขาดบริเวณร่องก้นเล็กน้อยเป็นการเตือนภัย
ช่า : เหี้ยยยย!!
คิม : อีกอล์ฟๆๆ!!
อีกอล์ฟเหล่มาก็เสือกนึกว่าเพื่อนร้องเชียร์ จัดแจงยืนขึ้นและลงซ้ำท่าเดิมอีกรอบด้วยความเร็วและแรงกว่าเดิม
แคว้กก...!!!!
บอดี้สูทผู้โมโหร้ายทำลายตัวเองเป็นแผลที่ยาวและกว้างกว่าเดิมอีกครั้ง เผยให้เห็นความลับในการสวมใส่บอดี้สูทโดยไร้ขอบกางเกงในของอีกอล์ฟ
หยก : ชิบหาย!!!!!
ภาพที่อีหยกเห็น คือบอดี้สูทที่แหกออกอย่างไร้ทิศทาง ภายในคือ...
เนินตูดอีกอล์ฟ.....ที่มีสายจีสตริงสีชมพู พาดผ่านอยู่กลางร่อง
ช่ากับอีคิมตัดสินใจเดินเข้าไปช่วย
พิธีกร : อ้ะๆๆๆ....อย่าเดินเข้ามาครับ ห้ามรุม
แล้วก็มีเสียงโห่จากด้านล่าง พวกเราจึงต้องถอยกลับ
เป๊ง...!!
ตุ๊ดบ้านนาเห็นตนเองเรทติ้งตกอย่างเห็นได้ชัด จึงตัดสินใจใช้ท่าไม้ตาย นางลุกขึ้นฉีกขาลงพื้นอย่างช้าๆและสะบัด Hair ตามจังหวะเพลง แต่นางฮุคผิดที่ เพราะฝ่ายตรงข้ามก็มีท่าไม้ใต้ชุดนี้เช่นกัน
อีกอล์ฟยืนขึ้นตรง และฉีกขาข้างขวาขึ้นฟ้า ทำให้นางได้รับเสียงเชียร์อย่างล้นหลาม แต่นั่นก็ถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของวันนี้ด้วย เพราะมันทำให้ชุดของนางฉีกมากขึ้น
เมื่อขาขึ้นฉากกับฟ้าสำเร็จ อีกอล์ฟก็ตัดสินใจที่จะปิดการแสดงด้วยท่าที่พวกเราคุ้นเคย ซึ่งถ้าเป็นเหตุการณ์ปกติ การที่นางฟาดท่านี้ใส่ใคร รับรองว่าอีกฝ่ายจะต้องตายโหงอย่างแน่นอน
..........แต่ไม่ใช่วันนี้
คิม : อีกอล์ฟ...อย่า!!!!!!!
อีกอล์ฟที่ทะแยงขาขึ้นฉากกับพื้น เหวี่ยงตัวลงตีลังกาหนึ่งรอบแล้วฉีกขาลงพื้นอย่างแรงจนเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว แรงสะเทือนหนักแน่นจนป้ายโฟมบนเวทีหลุดเอียง
นางนั่งกอดอกกางขาที่ฉีกออกค้าง และทำหน้าสวยรอรับการปรบมือ โดยหันหน้าเข้าเวที
แล้วหันตูดออกไปทางคุณผู้ชม.....
จากท่าเมื่อกี้ ส่งผลให้บอดี้สูทถึงกาลอวสาน นางฉีกตัวเองตั้งแต่ก้นยันแผ่นหลัง เผยเนินตูดและจีสตริงสีชมพูสดของอีกอล์ฟให้ท่านประธานเอกชัยและผองเพื่อนเห็นอย่างพร้อมเพรียงกันในระบบ 4Dx
เพลงจบพอดี.....ทุกอย่างเงียบสงบ
ตุ๊ดบ้านนาของเราสตาฟตนเองให้จ้องแผ่นหลังของอีกอล์ฟอย่างขวัญเสีย เกิดเสียงฮือฮาตามด้วยเสียงปรบมืออื้ออึงห้องประชุม
อีกอล์ฟลุกขึ้น....และหันกลับมาโค้งคำนับให้ทุกคน นางหันมาหาเพื่อนที่กำลังช๊อคพร้อมทำสีหน้าประมาณว่า
"เห่ยยแกย์...ชั้นทำได้...เราชนะ!!"
แล้วนางก็ยืนยิ้มอยู่กลางเวที ปิติยินดีกับชัยชนะของตนเอง
........ที่คงอยู่ไว้แค่ 6 นาที
.................……...............................
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ท่ายาก....ไม่ได้แปลว่าประสบความสำเร็จเสมอไป
รัก
ช่า ตั้งศรีสุข
Ps1. เราไม่บอกอีกอล์ฟจนกระทั่งถึงห้องแต่งตัว
Ps2. นางกรีดร้องโหยหวนกับเรื่องที่เกิดขึ้น และประกาศว่าจะไปฆาตรกรรมคุณป้าที่ตัดชุดแถวหอการค้า
Ps3. พวกเราอธิบายว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของคุณภาพผ้า....ไม่ใช่เลย
Ps4. เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว ช่าอยากเขียนเรื่องนี้ตั้งแต่หลายเดือนก่อน แต่เจ้าของเรื่อง คืออีกอล์ฟ ... ไม่อนุญาตอย่างเด็ดขาด
Ps5. จนกระทั่งเมื่อวาน อีกอล์ฟก็ถูกซื้อลิขสิทธิ์
......ด้วยฟูจิ